• AMERİKA WAT
  • KORE VE BEN
  • GENÇLİK OTOBÜSÜ AVRUPA
  • KOZMETİK DEMİŞKEN

    4 Nisan 2017 Salı

    같이 가자 SERISI HAN NEHRI GEZIMIZ



    Merhaba arkadaşlar bugun sizinle random bir ani paylasmak istedim. Koreye gittigimde aramızda bir gün kararlastirip kafamıza göre bir otobüse binip bir yerde inip kafamız dagilana kadar gezmek nereye gittiğimizi bilmeden yürümek istedik. Sonra bana gunlerden bir gün Hongdae de başıboş dolaşırken Senem ile karşılaştık (siz kendisini AnnyongCinguTR dan çok iyi bilirsiniz)... Dünya küçük Kore daha küçük lol.... Sağolsun Senem bize Trickeye museum a nasil gideceğimizi anlattı ve en karmasiginindan dolaşıp bulduk... O başka macera ama....
    Sonra Trick eyedan sonra akşama kadar kafamıza göre gezmeye karar verdik ve Han nehrine mi gitsek dedik. Sonra nasil gidebiliriz acaba diye Hongdae sokaklarında polise mi sorsak dur turist polisi galiba o diye düşünürken tatatatammm yine Senem karşımızda Hızır misin mubarekkkkk....

    Senem bize nasil gideceğimizi anlattı yürümeyi düşündük ama aksam zaman kaybetmeyelim birde otobüs de kullanmış olalım diye otobüsle gitmeye karar verdik. Bu arada Korede her ulaşım yönteminin apllicationu var ve çok yardımcı uygulamalar. Neyse otobüs geldi yer de bulduk oturduk sonra mükemmel korecemizle han nehrine gitmek istiyoruz dedik yaşlı bir amca bana Bn size yardımcı olucam dedi Ahhahaha bir mutlu oldum analtamam tabi icimde de firtinalar kopuyor acaba doğru anlattım mii ahhahahha... Neyse canım yaşlı amcamiz bizeyardimci oldu hatta duruma karşıya geçin o sokakda 4 lu yol kavşağına geçin alt geçitten ilerleyin diye anlattı hala hatırlıyorum ahbsnsbbabs sonra bizde indik ve başladık tabanvayyyy zaten tabelaları da gorunce anladik gercekten doğru yerdeyiz.


    Neyse böyle bir güzellik yok her gün Anyangdan merkeze gelirken geçtiğimiz nehir geçtiğimiz köprü bu kadar guzel miydi yahuu...
    Mustafa ve Roys ile sahil boyu yürüdük nereye gittiğimizi bilmeden etrafta bisiklet süren gençler yaşlılar aileler dolaşıp duruyor ... Han nehrine sessizlik dusene kadar yürüdük kimse kalmayana kadar nehri izledik sessizliğe gomulduk...

    Son metro saatine baktik ve son metroya kadar nehirde kalmaya karar verdik o kadar güzeldi ki arada bisikletlerinde son ses açtıkları müzikler eşliğinde ilerleyen abileri bile duymamaya başladık...
    Sanirim geçirdiğimiz en guzel gunlerden biriydi o gün gercekten Kore bu dedim... Benim sevdiğim Kore bu...

    Neyse sizler için de bir kaç foto yukluycem buraya daha fazlasını instagram da sayfamda bulabilirsiniz..
    Ayrıca burada bu arkadaşın videosunu da koyuyorum ustten de sizi Han nehrine götürmüş olayım. Kendisi Türkçe de biliyor...



    Bu arada saat tabi gec olunca yavaştan dönmek gerek başladık nehrin sonunda tam metronun geçtiği köprünün altında acaba metroya geçen yok var mi diye aklima haliç metrosu geldiği için b3lki bir umut olur dedim Hahahahah ...
    Başladık el ele gezen genç sevimli çiftlere sormaya yok hic biri bilmiyor telefondan bakıyorlar ama çözüm yolu yok ahaa dedik yetisemiycez bari hongdaye gitsek orada sabahlariz...
    Neyse sonra geldiğimiz yolu geri yürümeye başladık tabana kuvvet. Yolda acummalar gördük yapistim pacalarina abartmıyorum bildiğin yapistim... Dedim avunma bizim anyanga geçmemiz lazim en yakın nasil metroya ulaşırız internetimizin şarkı bitti netten bakamıyorum yardım edin lütfen ... Teyzeler superwoman mübarek kendi aralarında iç çatışma yaşadılar önce burasi yakın orası yakin surdan Ayh sen yanlış biliyorsun buradan,çocuklar kaybolcak senin yüzünden yaşlı kadın Hahaha diye kikirdasiyorlar ama cebellesiyorlar yardım için hani tamam sorun yok biz buluruz da diyemiyoruz en sonunda kendi aralarında ki savaşı biri kazandı geldiğimiz yoldan geri donmemizi ve oradan otobüsle tekrar geçmemiz gerektiğini söyledi. Teşekkürler ettik ve sevgi kelebeği olarak sahili tekrar yürüme şansımızın verdiği haz ile yürüyerek merkeze geri döndük... Ama hafiften 3 bucukda atmiyir degilim çünkü hava çok sogumustu daha doğrusu bizimkiler usumedi ama ben çok usudum... Allahtan acil durum şalı vardı yanında.

    Allahtan yolu bulmada hic zorlanmadik ve yolda gördüğümüz bu kafeye bir gün geri dönüp gitmeye karar verdik...

     Gerçekten keske vaktimiz olsaydı bir kahve icseydik diye icimde kalmadı değil.


    En sonunda otobüs durağına vardık otobüse bindik ve gecenin keyfini çıkardık sokaklar gece bile nasil bu kadar aşık olunasi diye düşünmekten kendimi alamadım. Gün sonunda metroya bindik metro uygulamasını anlattığımız video yakında yayınlanacak kısaca özet geçmek gerekirse uygulama size en uygun opsiyonu sunuyor yani her defasında aynı metro numaralarını göstermiyor en yakın hangisi ise onu sunuyor bunun sebebi de tamamen bütün metro hattının örümcek ağı gibi birbirine bagli olması....


    Yani Demir ağlarla ormusler dört bir yani...
    Neyse Han nehrinin üzerinden evimize doğru yola çıkan metroda hafif uykulu ama huzurlu bir gune böyle veda ettik