21 Temmuz 2010 Çarşamba

Anlayamadım seni ve anlaşılması zor sevgini
İnan ki çabaladım
İnan ki denedim
Kazıkazan kazırcasına hırsla sevdim seni
Ki yine  de anlayamadım seni
Kaybettim yine denedim
Kazandım yetinmedim
Ya ben senin beni sevmeni istedim


Gülüşünle dertlerim uçtu
Tek hecenle ruhum doydu
Bakışlarınla ısıttım  ben kendimi
Yoğun Trakya ayazında
Kalbimin buz tutmasına bu kadar  alışmışken
Niye güldün bana
Niye ısıttın
Çözdün bu buzu tekrar donacaksa...
Çağırma beni kendine eğer gideceksen  ordan
Ki zaten hiç sormadın ki DEĞİL Mİ?

Hep sandım...

Kocamandın
Gördüğmdün
Asla ulaşamayacağım hayallerimden biriydin
Ve hep öyle kalmaya mahkumcasınaydı bu istek
Çırpınırcasınaydı
Çabalarcasına
Ama olmayacaktın
Sahipsizimdin sen benim
Ama hiç de kaybetmedim  seni bu yüzden
Ki zaten hiç kazanamamışdım  ki seni
Hep sandıklarımla yaşadım ben seni
Ben sandım
Beni var sandım
Ben kader dedim çekildim
Yine de korktum yaşamaktan
Sen vardın soluduğum  havada
Hayattın sen...
Olmadı
Vazgeçemedim
Tatlı geldin  bana
Sıkılmadan direndin ya şu çöplüğe
Ben daha ne diyim
SENİ SEVİYORUM demekten başka
Bilmiyorum ki başka dilde
Ki bilsemde  daha anlamlı olur mu ki
Türkçemden BAŞKA...

Sarhoşunum...

Kalbimde bir acı var
Gözlerim seni arar
Sensizlik kime yarar
Sarhoşunum sarhoş...
Yarını bekler gözüm
Gönlümde hep hüzün
Yağmurla doldugözüm
Sarhoşunum sarhoş...

yine bana beni ben...

Beklemek elde etmenin sabır vesilesiymiş desem kim anlar...
Beni  bir ben anlarım birde ben, zaten başkada kim var  değil mi?
Sanki beni anlasalar ne olucak kim zamanında anlaşılmış ki ben anlaşılıyım.
Hem böylece belki değerim artar da birilerinin işine yarar.
Ne düşünceliyim ben ya o kadar düşünüyorum ki kendimi bravo bana kimse beni ben kadar düşünemez eminim.
Bir taneyim ben ya...
Seviyorum kendimi, sevmek zorundayım çünkü, kimse yok ki aynamda...
Bir ben ...
Acıyorum bazen de bana yine ben ve yine bana beni ben...